گاست به تغییر ناگهانی و موقتی در سرعت و جهت باد در یک بازه زمانی مشخص گفته می‌شود. این تغییرات ممکن است ناشی از عوامل مختلفی از جمله جریان‌های جوی، موانع طبیعی، یا ترمالها باشند. گاست‌ها می‌توانند تأثیر زیادی بر کنترل و پایداری پاراگلایدر داشته باشند، بنابراین شناخت انواع آن‌ها برای خلبانان ضروری است.
انواع گاست
1. هد ویند گاست (Headwind Gust)
افزایش ناگهانی سرعت باد مخالف (هد ویند)، که باعث کاهش گراند اسپید (Ground Speed) پاراگلایدر می‌شود. این نوع گاست ممکن است در هنگام برخاستن یا فرود چالش‌برانگیز باشد و خلبان را مجبور به تنظیم کنترل‌ها کند.
2. تیل ویند گاست (Tailwind Gust)
افزایش ناگهانی سرعت باد موافق (تیل ویند)، که موجب افزایش گراند اسپید شده و در هنگام فرود می‌تواند خطرناک باشد. تیل ویند گاست می‌تواند باعث کاهش کنترل‌پذیری بال و افزایش فاصله فرود شود.
3. آپ درفت (Updraft)
جریان ناگهانی هوا به سمت بالا که معمولاً در اثر ترمالها یا اثرات اوروگرافیک (برخورد باد به موانع مانند کوه‌ها) ایجاد می‌شود. آپ درفت‌ها می‌توانند باعث اوج‌گیری سریع و تغییر ارتفاع غیرمنتظره شوند.
4. داون درفت (Downdraft)
جریان ناگهانی هوا به سمت پایین که ممکن است ناشی از فرود ترمالها، اثرات بادگیر، یا جریان‌های نزولی جوی باشد. داون درفت می‌تواند باعث کاهش ناگهانی ارتفاع و دشواری در کنترل بال شود.
چگونه با گاست‌ها مقابله کنیم؟
پیش‌بینی وضعیت باد: همیشه قبل از پرواز، گزارش‌های هواشناسی و تغییرات باد را بررسی کنید.
کنترل فعال بال: استفاده از وزن و فشار مناسب روی کنترل‌ها برای حفظ پایداری در مواجهه با گاست‌ها ضروری است.
فرود ایمن: هنگام نزدیک شدن به منطقه فرود، به تغییرات ناگهانی باد توجه کنید و در صورت وجود گاست‌های شدید، تصمیمات مناسب بگیرید.
شناخت و مدیریت گاست‌ها یکی از مهارت‌های کلیدی برای هر خلبان پاراگلایدر است که می‌تواند از بروز حوادث جلوگیری کند و پروازی ایمن‌تر را تضمین نماید.
